Papryka chili, znana również jako chili, chili pepper, guindilla lub po prostu ostra papryczka, to owoc roślin z rodzaju Capsicum, szczególnie popularny w kuchniach o wyrazistym smaku. Występuje w wielu odmianach, różniących się ostrością, kolorem i kształtem. Surowa papryka chili ma zazwyczaj intensywnie czerwony lub zielony kolor oraz charakterystycznie piekący smak, za który odpowiada kapsaicyna. Może być używana w formie świeżej, suszonej, wędzonej lub mielonej, co wpływa na jej zastosowanie kulinarne.
Papryka chili pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej, gdzie była uprawiana od tysiącleci przez cywilizacje prekolumbijskie, takie jak Majowie i Aztekowie. Po odkryciu Ameryki przez Europejczyków w XV wieku została rozpowszechniona na całym świecie, trafiając zarówno do Azji, jak i Europy czy Afryki. Obecnie stanowi niezastąpiony składnik wielu kuchni regionalnych – od meksykańskiej po tajską.
Papryka chili jest szeroko wykorzystywana w kuchniach świata, szczególnie tych znanych z intensywnych przypraw – meksykańskiej, tajskiej, indyjskiej, koreańskiej i etiopskiej. Stanowi podstawę sals, past curry, dań typu stir-fry oraz potraw jednogarnkowych, takich jak chili con carne. Może być dodawana do marynat, sosów, zup, a także do kiszonek i innych przetworów. W wersji suszonej lub wędzonej (np. chipotle) służy do nadania głębi smaku i intensywnego aromatu potrawom długo gotowanym.
Świeżą paprykę chili należy przechowywać w lodówce, owiniętą w papierowy ręcznik, umieszczoną w zamkniętym pojemniku lub woreczku, najlepiej w szufladzie na warzywa – zachowa świeżość do 1 tygodnia. Suszoną paprykę chili przechowuj w szczelnie zamkniętym słoiku w suchym i ciemnym miejscu – nawet do kilku miesięcy. Mrożenie to dobra opcja dla nadmiaru świeżych papryczek – należy je uprzednio dokładnie umyć, osuszyć i, opcjonalnie, pokroić przed zamrożeniem. Paprykę chili mieloną oraz w płatkach przechowuj z dala od światła i wilgoci – w szczelnie zamkniętym opakowaniu.
