Kiszone ogórki, znane również jako ogórki fermentowane, ogórki kwaszone lub ogórki kiszone tradycyjnie, to warzywa zakonserwowane za pomocą fermentacji mlekowej w roztworze solanki. Charakteryzują się kwaśnym smakiem i intensywnym aromatem, który zawdzięczają obecności bakterii kwasu mlekowego. W Polsce stanowią jeden z najbardziej rozpoznawalnych produktów kuchni domowej i towarzyszą wielu potrawom – zarówno w formie dodatku, jak i składnika dań głównych. Warto zaznaczyć, że nie zawierają octu, co odróżnia je od ogórków konserwowych.
Ogórki kiszone z zalewy, porcja 100 g
Kiszone ogórki mają długą historię sięgającą starożytnej Mezopotamii, gdzie już około 2400 lat p.n.e. praktykowano fermentację warzyw w celu ich konserwowania. W Europie Środkowo-Wschodniej, w tym w Polsce, tradycja kiszenia ogórków ugruntowała się w średniowieczu i do dziś stanowi istotny element dziedzictwa kulinarnego. Proces kiszenia opiera się na spontanicznej fermentacji warzyw w solance i nie wymaga dodatku konserwantów. Polska uważana jest za jeden z głównych regionów, w których kiszenie ogórków ma znaczenie kulturowe i kulinarne.
Kiszone ogórki są powszechnie wykorzystywane w kuchni polskiej, niemieckiej oraz rosyjskiej. Stosuje się je jako dodatek do kanapek, mięs i ziemniaków. Są nieodłącznym składnikiem sałatek, takich jak tradycyjna sałatka jarzynowa czy sos tatarski. W kuchni polskiej stanowią bazę do zupy ogórkowej, a także są składnikiem bigosu i zapiekanek. Ze względu na swoją kwaśność dobrze kontrastują z tłustymi daniami, co czyni je popularnym dodatkiem do potraw z mięsa wieprzowego lub dziczyzny. Wykorzystywane są również jako składnik past oraz krokietów z kiszonymi warzywami.
Kiszone ogórki należy przechowywać w chłodnym, ciemnym miejscu, najlepiej w lodówce, w oryginalnym słoiku z zalewą. Po otwarciu słoika ogórki powinny być całkowicie zanurzone w płynie, aby zapobiec rozwojowi pleśni. Nie nadają się do mrożenia, ponieważ tracą swoją chrupkość i strukturę. W nieogrzewanej spiżarni słoiki z nieotwartymi ogórkami można przechowywać przez kilka miesięcy, pod warunkiem utrzymania stałej, niskiej temperatury. Należy unikać ekspozycji na światło oraz wysoką temperaturę, które mogą przyspieszyć dalszą fermentację lub pogorszyć jakość produktu.
