3 przepisy
Zupa cebulowa jest jedną z tradycyjnych potraw kuchni francuskiej, chociaż współcześnie podaje się ją w różnych wersjach i w różnych krajach. Istnieje wiele teorii na temat sposobu, w jaki powstała. Jedna z bardziej interesujących głosi, że pyszna zupa cebulowa wyszła spod ręki króla Ludwika XV, który powróciwszy z polowania, znalazł w kuchni jedynie cebule, chleb, masło oraz butelkę szampana. Były to produkty na pierwszy przepis na zupę cebulową. Historia ta jest, oczywiście, mało wiarygodna, gdyż cebulowa przez długie lata była potrawą paryskiej biedoty. Jako danie smaczne, wartościowe i niedrogie szybko została dostrzeżona przez sprzedawców, kupców oraz turystów, a stamtąd awansowała na karty menu restauracji na całym świecie.
Zupa cebulowa posmakuje nie tylko miłośnikom tego warzywa. Jej uniwersalność wynika z faktu, że ostry smak cebuli łagodnieje dzięki obróbce termicznej. Wartości zdrowotne tego dania są na tyle imponujące, że warto z nich korzystać regularnie.
Cebula jest przede wszystkim bardzo dobrym źródłem witamin A, B i C. Znajdziemy w niej także kwas foliowy, fosfor, magnez, żelazo i błonnik pokarmowy. Spożywanie tego dania przełoży się na obniżone ciśnienie krwi, wzmocnienie odporności, wspomożenie działania układu oddechowego i trawiennego. Jak wiadomo, cebula ma także właściwości bakteriobójcze i jest doskonałym remedium na przeziębienia.
Jak zrobić dobrą zupę cebulową? Dopóki była to potrawa niższych warstw społecznych, podstawowymi jej składnikami były woda, sól oraz cebula. Dzisiaj wiemy, że sekret smaku tkwi w przyprawach oraz dodatkach. Każdy kraj czy region Francji, a nawet każdy kucharz ma swój sposób. Popularnymi dodatkami są wiórki sera, którymi posypuje się potrawę, chrupki boczku, śmietana, ziemniaki czy grzanki. Wszystkie one sprawiają, że danie jest bardziej sycące i spokojnie sprawdzi się jako jedyny bohater codziennego obiadu.
Za pomocą dodatków można także odmienić charakter tej potrawy. Klasztorna zupa cebulowa będzie smakować doskonale, jeśli podamy do niej grzanki podpieczone na patelni z dodatkiem masła lub zapieczone w piekarniku z pierzynką żółtego sera. Wykorzystać można także groszek ptysiowy, prażone pestki dyni albo słonecznika, a nawet ugotowane na twardo jajko. Niecodziennie prezentuje się zupa cebulowa z kukurydzą i jajeczną grzanką.
Rodzaj cebuli nie jest szczególnie istotny, chociaż może mieć, oczywiście, wpływ na smak. Serwując zupę, chrupiące pieczywo można ułożyć na osobnym talerzyku albo umieścić w środku. Idealnym naczyniem jest zwykły głęboki talerz, wydrążony bochenek chleba lub kokilka nadająca się do zapiekania.
Zupa cebulowa doczekała się bardzo wielu wersji. Prawdziwym klasykiem jest wariant wzbogacony białym winem, który powstaje poprzez dodanie alkoholu do podsmażonej wcześniej na maśle cebuli. Po odparowaniu procentów w warzywie pozostaje wyjątkowy aromat. Zupa cebulowa alla francuska dodatkowo zapiekana jest w kamionkowej miseczce i posypywana parmezanem.
Nie brakuje także receptur na zupę cebulową w stylu fit przeznaczoną dla wszystkich dbających o linię. Nie znajdziemy w niej ani masła, ani śmietany. Są to między innymi cebulowo-porowe kremy lub połączenia cebuli z ziemniakami. Wiele przepisów wykorzystuje wodę zamiast gotowego bulionu. W ten sposób przygotowywana jest między innymi zupa chlebowo-cebulowa. Dzieci z kolei polubią gęstą, kremową opcję z dodatkiem serka topionego zamiast śmietany.
Przepisy zróżnicowane są także regionalnie. Dotyczy to Francji, gdzie tworzono kolejne receptury niezależnie od nurtu paryskiego, ale i innych części świata. W Alzacji do lokalnej cebulowej trafia wcześniej zaciągnięte wywarem żółtko jajka, a na południu Francji - sparzone, obrane i posiekane pomidory. Niemcy i Rosjanie polubili dodatek śmietany, Włosi zaś - mleko i wino. W wersji arabskiej znajdziemy pomidory, paprykę oraz miętę, a wariant orientalny to zupa cebulowa z makaronem ryżowym.
