Karp (Cyprinus carpio), znany także jako karas lub dziki karp, to słodkowodna ryba należąca do rodziny karpiowatych. Od wieków wykorzystywany jest w kuchni europejskiej, szczególnie środkowoeuropejskiej i wschodnioeuropejskiej. W Polsce karp zyskał status tradycyjnej potrawy wigilijnej, a jego hodowla odbywa się głównie w stawach ziemnych. Ze względu na zwarte i tłuste mięso karp dobrze nadaje się zarówno do smażenia, jak i do pieczenia oraz przygotowywania potraw w galarecie. Występuje w kilku odmianach kulinarnych, różniących się zawartością tłuszczu i liczbą ości.
Karp został udomowiony w Chinach ponad 2000 lat temu i rozprzestrzenił się w całej Azji oraz Europie dzięki zakonnikom, którzy hodowali go w stawach klasztornych. Do Europy Środkowej trafił w średniowieczu, a w Polsce wzmianki o jego obecności pojawiają się już w XIII wieku. Z czasem hodowla karpia w stawach rybnych stała się powszechną metodą dostarczania ryb na stoły, zwłaszcza w okresach postnych.
Karp jest charakterystyczny dla kuchni środkowoeuropejskiej, zwłaszcza polskiej, czeskiej i węgierskiej. W Polsce przygotowuje się go najczęściej smażonego w panierce lub podawanego w galarecie z warzywami. W kuchni czeskiej popularny jest karp duszony w piwie, natomiast w węgierskiej – jako składnik rybnych zup, takich jak halászlé. Karp dobrze komponuje się z cebulą, czosnkiem, masłem oraz świeżymi ziołami. Można go również faszerować, piec w folii lub zapiekać z warzywami.
Surowego karpia należy przechowywać w lodówce w temperaturze 0–2°C przez maksymalnie 1–2 dni, najlepiej w szczelnym opakowaniu lub przykrytego folią spożywczą. Filety warto układać na lodzie, jeśli ryba ma zostać wykorzystana tego samego dnia. Karp mrożony może być przechowywany w zamrażarce do 3 miesięcy; po rozmrożeniu nie należy go ponownie zamrażać. Gotowe dania z karpia, na przykład karp w galarecie, należy trzymać w chłodnym miejscu i spożyć w ciągu 24–48 godzin.
