Kalarepa, znana również jako brukiew włoska, kapusta głowiasta lub kapusta warzywna typu gongylodes, należy do rodziny kapustowatych (Brassicaceae). Jej jadalną część stanowi charakterystyczna, zgrubiała łodyga o kulistym kształcie i chrupkiej strukturze. Występuje w odmianach zielonych i fioletowych, a jej smak jest łagodny, lekko słodkawy, z delikatną nutą kapusty. W kuchni wykorzystuje się ją zarówno na surowo, jak i po ugotowaniu, upieczeniu lub uduszeniu. Z uwagi na neutralny profil smakowy stanowi uniwersalny składnik wielu potraw warzywnych.
Kalarepa (Brassica oleracea var. gongylodes) pochodzi z obszarów Europy Środkowej i została udomowiona prawdopodobnie w rejonach dzisiejszych Niemiec w XVI wieku. Wykształciła się jako warzywo poprzez selektywną uprawę kapusty o zgrubiałym pędzie. Jej uprawa rozpowszechniła się w Europie Północnej, a następnie w Azji Południowej, gdzie zyskała popularność, zwłaszcza w kuchni indyjskiej i chińskiej. Obecnie jest uprawiana na całym świecie w klimacie umiarkowanym.
Kalarepa wykorzystywana jest w wielu kuchniach świata – od niemieckiej, przez indyjską, po tajwańską. W kuchni europejskiej często podaje się ją gotowaną lub pieczoną jako dodatek do mięsa. W Azji Południowej bywa duszona z przyprawami jako składnik curry, natomiast w kuchni chińskiej trafia do dań stir-fry. Surową kalarepę dodaje się do surówek, tartinek lub podaje jako przekąskę z dipami. Doskonale sprawdza się także jako składnik zielonych soków i koktajli warzywnych.
Świeżą kalarepkę należy przechowywać w lodówce, najlepiej w dolnej szufladzie na warzywa, w temperaturze 1–4°C. Przed przechowywaniem warto usunąć liście, które mogą przyspieszać więdnięcie. Zgrubienia przechowywane luzem lub w perforowanym woreczku zachowują świeżość przez około 7–10 dni. Kalarepę można również zamrozić – po obraniu, pokrojeniu i zblanszowaniu przez 2–3 minuty w gotującej się wodzie. Mrożoną kalarepkę należy zużyć w ciągu 12 miesięcy od zamrożenia.