Ricotta to miękki, kremowy ser wytwarzany z serwatki pozostałej po produkcji innych serów, najczęściej mozzarelli lub pecorino. Jej nazwa pochodzi z języka włoskiego i dosłownie oznacza „ponownie gotowana”, co odnosi się do metody jej przygotowania. Ricotta występuje również pod nazwami takimi jak ser serwatkowy czy włoski ser twarogowy. Charakteryzuje się delikatną konsystencją i lekko słodkawym smakiem, co czyni ją popularnym składnikiem dań zarówno słodkich, jak i wytrawnych.
Ricotta świeża (surowa), porcja 100 g
Ricotta pochodzi z Włoch i ma wielowiekową tradycję sięgającą czasów starożytnych Rzymian. Początkowo była produkowana jako produkt uboczny przy wytwarzaniu serów z mleka owczego. Ze względu na wykorzystanie serwatki uchodziła za składnik prosty, lecz wartościowy – szczególnie w kuchni pasterskiej. Obecnie jest szeroko rozpoznawalna i wykorzystywana na całym świecie, choć nadal pozostaje silnie związana z kuchnią włoską i jej regionalnymi specjalnościami.
Ricotta to charakterystyczny składnik kuchni włoskiej – stosuje się ją zarówno w daniach wytrawnych, takich jak lasagne, ravioli czy cannelloni, jak i w deserach, np. cannoli, sernikach i plackach. Doskonale nadaje się do farszów, past i sosów; dobrze komponuje się zarówno z warzywami, jak i z miodem czy owocami. W kuchni śródziemnomorskiej wykorzystywana jest również jako dodatek do tart, pizzy oraz dań zapiekanych. Jej uniwersalność sprawia, że znajduje zastosowanie także w kuchni fusion i nowoczesnych interpretacjach klasycznych przepisów.
Ricottę należy przechowywać w lodówce, w temperaturze od 0°C do +4°C, najlepiej w oryginalnym, szczelnie zamkniętym opakowaniu. Po otwarciu należy ją spożyć w ciągu 2–3 dni. Ricotta nie powinna być długo przechowywana poza lodówką, ponieważ jest produktem łatwo psującym się. Można ją zamrozić, choć jej struktura może się zmienić – po rozmrożeniu może stać się bardziej wodnista. W przypadku mrożenia najlepiej wykorzystać ją później w daniach pieczonych lub gotowanych (np. zapiekankach, sosach).
