Rum to napój wysokoprocentowy otrzymywany w wyniku fermentacji i destylacji produktów ubocznych z trzciny cukrowej, głównie melasy lub soku trzcinowego. Znany jest również pod nazwami takimi jak rhum (odmiana francuska), ron (hiszpańska) lub navy rum (odmiana używana w brytyjskiej marynarce wojennej). Kolor i smak rumu zależą przede wszystkim od sposobu leżakowania, długości starzenia oraz dodatków. Rum wykorzystywany jest zarówno w kulinariach – jako składnik wielu deserów i marynat – jak i w miksologii, jako baza klasycznych koktajli.
Rum wywodzi się z regionów karaibskich, gdzie po raz pierwszy został wytworzony przez pracowników plantacji trzciny cukrowej w XVII wieku. Pierwsze pisemne wzmianki o rumie pochodzą z Barbadosu, choć techniki destylacji znane były już wcześniej w Azji i Europie. W okresie kolonialnym rum odegrał istotną rolę gospodarczą i kulturową w obiegu tzw. trójkątnego handlu między Europą, Afryką a Karaibami.
Rum znajduje szerokie zastosowanie w kuchniach karaibskiej, latynoamerykańskiej oraz europejskiej, zwłaszcza we Francji i Wielkiej Brytanii. W kulinariach służy do przygotowywania deserów, takich jak baba rumowa, crème brûlée z rumem, owoce flambé czy lody. Rum bywa również składnikiem marynat do mięs (szczególnie wieprzowiny i drobiu), sosów barbecue oraz dań słodko-kwaśnych. W miksologii stanowi bazę licznych koktajli, takich jak mojito, daiquiri, Mai Tai czy piña colada.
Rum należy przechowywać w szczelnie zamkniętej butelce, w suchym i chłodnym miejscu, z dala od światła słonecznego oraz źródeł ciepła. Po otwarciu nie wymaga chłodzenia, ponieważ wysoka zawartość alkoholu zapewnia mu trwałość. Po dłuższym czasie od otwarcia rum może nieco stracić na intensywności aromatu, dlatego warto zużyć go w ciągu 1–2 lat. Nie powinno się go zamrażać, ponieważ niska temperatura może spowodować zmętnienie cieczy – choć nie wpływa to istotnie na smak.
