Ocet jabłkowy, znany również jako ocet z jabłek, fermentowany ocet jabłkowy lub ocet jabłeczny, to płyn o jasnozłotej barwie i wyrazistym, kwaśno-słodkawym smaku. Powstaje w wyniku fermentacji alkoholowej i octowej soku jabłkowego, a jego profil smakowy różni się w zależności od odmiany użytych jabłek oraz długości procesu fermentacji. Jest szeroko stosowany w kuchniach na całym świecie jako przyprawa, środek zakwaszający oraz składnik marynat i dressingów. Ze względu na charakterystyczny aromat znajduje zastosowanie głównie w daniach na zimno i półproduktach, rzadziej wykorzystywany jest w gotowaniu lub pieczeniu.
Ocet jabłkowy ma długą historię użytkowania sięgającą starożytności – pierwsze wzmianki o jego stosowaniu pochodzą z Babilonii, około 5000 lat p.n.e., gdzie fermentowano soki owocowe, w tym jabłkowe. Był wykorzystywany przez Rzymian, Greków i Egipcjan zarówno w celach kulinarnych, jak i praktycznych, np. do konserwacji żywności. Na przestrzeni wieków był produkowany domowo i lokalnie, szczególnie na terenach obfitujących w jabłonie, takich jak Europa czy kraje anglosaskie. Rozwój metod fermentacji i pasteryzacji w XIX wieku umożliwił jego szerszą komercjalizację.
Ocet jabłkowy wykorzystywany jest przede wszystkim jako składnik marynat do mięs, dressingów do sałatek, sosów winegret oraz różnego rodzaju przetworów – w szczególności ogórków, gruszek, buraków i papryki. Znajduje zastosowanie w kuchni europejskiej (np. francuskiej, skandynawskiej), północnoamerykańskiej oraz w nowoczesnej kuchni fusion, gdzie służy do balansowania smaków w potrawach roślinnych, kiszonkach i daniach fermentowanych. Dodaje się go również do ciast i naleśników w celu aktywacji proszku do pieczenia lub sody oczyszczonej dzięki jego właściwościom kwasowym.
Ocet jabłkowy należy przechowywać w ciemnym miejscu, z dala od bezpośredniego światła słonecznego, najlepiej w temperaturze pokojowej – sprawdzi się szafka kuchenna lub spiżarnia. Butelkę należy szczelnie zamykać po każdym użyciu. Produkt nie wymaga chłodzenia, nawet po otwarciu, jednak przechowywany w lodówce może dłużej utrzymać stabilny profil aromatyczny. Nie zaleca się mrożenia octu – niska temperatura może powodować rozdzielanie się składników i utratę klarowności.
