REKLAMA
57 przepisów
Kminek to najprawdopodobniej najstarsza przyprawa, używana przez ludzi już w epoce kamienia łupanego. W starożytności i średniowieczu kminek był popularnym składnikiem leków. Później stał się "pieprzem biedaków" w chłopskich kuchniach Europy środkowej i północnej. Kminek podkręci smak zup, dań jednogarnkowych, mięs i przekąsek. Sprawdźcie, do jakich przepisów kminek sprawdzi się najlepiej.
Kminek jest jednocześnie zielem i przyprawą: jadalne są jego liście (młodych można używać jako składnika sałatek i zup), korzeń (który można gotować i podawać np. z masłem) oraz nasiona. Najbardziej popularne są wysuszone nasiona o bardzo charakterystycznym, pikantno-ziemistym zapachu i smaku, bardzo dominującym, wręcz agresywnym, co sprawia, że kminek trudno "dogaduje się" z innymi przyprawami. Najlepiej wypada w zestawieniach z selerem, koprem, koprem włoskim, anyżkiem i natką pietruszki.
Jako przyprawa kminek świetnie pasuje do pieczywa (zwłaszcza żytniego, podpłomyków i sucharów) ale warto użyć go też do sałatek, zup, serów, tłustych mięs (wieprzowiny i baraniny; także gęsi i kaczek).
Kminek jest sztandarową przyprawą do dań z ziemniaków oraz kapusty świeżej i kiszonej, najlepiej więc przyjął się w kuchniach niemieckiej, austriackiej i skandynawskich oraz polskiej – mamy nawet (pochodzącą z kuchni kurpiowskiej) polewkę kminkową (1 dag kminku należy uprażyć w suchym garnku, zalać 1/2 l wywaru z mięsa lub jarzyn i gotować ok. 1 godz.; następnie przecedzić, dolać 3/4 l wywaru, zagotować, zaciągnąć zasmażką z masła i mąki, zabielić śmietaną, podawać z ziemniakami lub chlebem).
Mielone lub tłuczone nasiona kminku wchodzą także w skład pasty harissa, używanej powszechnie w kuchniach północnej Afryki, zwłaszcza Maroka i Tunezji. Nowojorskie wołowe pastrami ma bardzo często kminkową „skorupkę", podobnie jak alzacki przysmak – ser munster. Popularnym w Anglii dodatkiem do popołudniowej herbatki są ciastka z kminkiem, które smaruje się masłem lub figowym dżemem.
Nasiona kminku zawierają substancje pozytywnie wpływające na pracę układu pokarmowego i trawienie – to dlatego są tak pożądanym składnikiem tłustych i ciężkich dań. Działają m.in. rozkurczowo, regulują wydzielanie żółci, zapobiegają wzdęciom i gazom. Po cięższym posiłku warto podać kminkowy napar: łyżeczkę nasion zalewamy 200 ml gorącej wody, zaparzamy pod przykryciem ok. 10 min (o połowę słabszy napar można podawać nawet niemowlętom, na kolki). Z medycyny ludowej wywodzi się niezawodny sposób na zgagę po nadużyciu alkoholu: łyżeczkę nasion kminku mieszamy z dwoma dużymi szczyptami suszonego majeranku, gryziemy i połykamy na sucho, popijamy dużą ilością letniej przegotowanej wody.
To bardzo popularne w krajach skandynawskich kminkowe wódki. Najbardziej znany i ceniony jest norweski Linie Aquavit, który dojrzewa w beczkach na... statku przemierzającym trasę Oslo-Nowy Jork- -Sydney-Oslo, przynajmniej dwukrotnie przecinając przy tym równik. Akwawity podaje się jako aperitif (przed posiłkiem) lub digestive (po jedzeniu). W domowych warunkach można zrobić kminkową nalewkę: gotujemy syrop z 1/2 l wody, 25 dag cukru i 4 łyżek kminku. Zostawiamy na 24 godz, przecedzamy i mieszamy z 1/2 l spirytusu. Odstawiamy na 3 mies.
