Ser z wiaderka to świeży, miękki ser twarogowy, dostępny w charakterystycznym plastikowym pojemniku. Znany również jako serek twarogowy z wiaderka lub ser twarogowy mielony, charakteryzuje się gładką, jednorodną konsystencją i neutralnym, lekko kwaśnym smakiem. Produkt ten nie wymaga rozdrabniania i jest gotowy do bezpośredniego wykorzystania w potrawach, co znacznie ułatwia pracę w kuchni. Jest powszechnie stosowany w daniach słodkich i wytrawnych, w tym w sernikach i nadzieniach do pierogów. Nie należy go mylić z kremowym serkiem typu fromage frais.
Ser z wiaderka wywodzi się z tradycji produkcji świeżych serów twarogowych w krajach Europy Środkowej i Wschodniej, szczególnie w Polsce i Niemczech. Jako forma ułatwiająca przygotowanie domowych wypieków i potraw pojawił się w sprzedaży detalicznej w drugiej połowie XX wieku, wraz z rozwojem technologii pakowania i przemysłowej produkcji produktów mlecznych. Jego wytwarzanie zostało dostosowane do oczekiwań konsumentów poszukujących wygodnych, gotowych do użycia artykułów spożywczych.
Ser z wiaderka jest uniwersalnym składnikiem, szeroko wykorzystywanym w kuchni polskiej, niemieckiej oraz środkowoeuropejskiej. Jest podstawą wielu klasycznych wypieków, takich jak serniki pieczone i na zimno, ale sprawdza się również jako składnik nadzień do naleśników, pasztecików i pierogów. Można go użyć do przygotowania past śniadaniowych, sosów do makaronów i farszów do warzyw. W kuchni nowoczesnej bywa wykorzystywany jako baza do dipów oraz dodatek do deserów z owocami. Jego delikatny smak i gładka konsystencja sprawiają, że pasuje zarówno do dań słodkich, jak i wytrawnych.
Ser z wiaderka należy przechowywać w lodówce w temperaturze od 0 do 6°C, w szczelnie zamkniętym opakowaniu – najlepiej oryginalnym. Po otwarciu powinien być spożyty w ciągu 2–3 dni, aby zachować świeżość i właściwości sensoryczne. Produkt ten nie nadaje się do długotrwałego mrożenia, gdyż po rozmrożeniu traci swoją jednorodną strukturę – oddziela się serwatka, a konsystencja staje się grudkowata. Nie należy go wyjmować z lodówki na dłużej, niż jest to konieczne, aby spowolnić procesy fermentacyjne.