Cukinia, znana również jako kabaczek lub courgette, to odmiana dyni zwyczajnej (Cucurbita pepo), której młode, niedojrzałe owoce są powszechnie spożywane. Najczęściej występuje w formie ciemnozielonej, ale istnieją także odmiany jasnozielone i żółte. Charakteryzuje się łagodnym smakiem oraz delikatną konsystencją, co czyni ją wszechstronnym składnikiem kulinarnym. Wykorzystywana jest zarówno na surowo, jak i po obróbce cieplnej. Może być smażona, pieczona, gotowana, faszerowana, grillowana lub marynowana.
Cukinia pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej, gdzie była uprawiana przez rdzennych mieszkańców na długo przed przybyciem Europejczyków. Do Europy trafiła w okresie wielkich odkryć geograficznych, jednak dopiero we Włoszech w XIX wieku wyselekcjonowano jej odmiany spożywane w formie młodych owoców. Nazwa „cukinia” pochodzi od włoskiego słowa „zucchina”, co oznacza małą dynię. Obecnie uprawiana jest na całym świecie i powszechnie wykorzystywana w kuchni.
Cukinia to wszechstronny składnik kuchni śródziemnomorskiej, francuskiej, włoskiej, bałkańskiej oraz polskiej. Wykorzystywana jest do przygotowywania zup kremów, leczo, placków, zapiekanek, dań stir-fry, potraw z grilla oraz jako składnik warzywnych makaronów (np. spiralizowany makaron z cukinii). Nadaje się również do faszerowania mięsem, ryżem lub kaszą, a także do konserwowania w formie przetworów i marynat.
Cukinię najlepiej przechowywać w lodówce, w dolnej szufladzie na warzywa, w luźno zamkniętej torbie foliowej lub papierowej. W takich warunkach utrzymuje świeżość przez około 4–5 dni. Nie należy jej myć przed schowaniem, aby nie przyspieszać procesu psucia. Cukinię można również zamrozić – najpierw należy ją umyć, pokroić (np. w kostkę lub plasterki), zblanszować przez 2–3 minuty, następnie schłodzić i zamrozić. Przechowywana w formie mrożonej, zachowuje przydatność do spożycia przez okres do 12 miesięcy.
