Sałatka cezar w klasycznej włoskiej wersji przygotowywana jest z sałaty rzymskiej, grzanek i parmezanu. Nasza propozycja nieco odbiega od tradycyjnego przepisu, to nieco wzbogacony wariant. Sprawdzi się idealnie jako propozycja na lekki posiłek, lunch do pracy, a także jako jedna z przystawek na przyjęcie. Przepis na sałatkę cezar z kurczakiem pochodzi z magazynu "Sól i Pieprz" nr 3/2018.
Adobe Stock
(średnia 4.34 z 203 głosów)
Przygotowanie: zaczynamy od dokładnego umycia sałat – masłowej, rzymskiej i lodowej. Następnie osuszamy je przy użyciu ręcznika papierowego i rwiemy na drobne kawałki. Dalej parmezan ścieramy na tarce o drobnych oczkach, a czosnek przeciskamy przez praskę.
Mięso: filet z piersi kurczaka myjemy pod bieżącą wodą i kroimy na niewielkie kawałki. Następnie przyprawiamy go do smaku – papryką i curry oraz nacieramy czosnkiem i skrapiamy oliwą. Potem przykrywamy go folią spożywczą i chowamy do lodówki na ok. 15 minut. Po upływie tego czasu mięso smażymy na oliwie z oliwek z każdej ze stron.
Sos do sałatki cezar: jogurt mieszamy z majonezem oraz przeciśniętym przez praskę czosnkiem, solą i ziołami prowansalskimi. Całość przykrywamy folią spożywczą i odstawiamy do lodówki.
Sałatka cezar – przepis: przygotowujemy grzanki z chleba tostowego – kromki kroimy w trójkąty i zrumieniamy na suchej patelni. Na końcu na talerzu układamy sałatę, a na niej kurczaka. Całość skrapiamy sosem i posypujemy parmezanem. Tak przygotowaną sałatkę cezar podajemy z grzankami.
Kalorie: 220
Ilość porcji: 4
Porady
- Nasza propozycja sałatki cezar jest nieco uproszczona i dostosowana do rodzimych warunków i preferencji smakowych. Według oryginalnego włoskiego przepisu przygotowuje się ją z sałaty rzymskiej, parmezanu, grzanek, oliwy z oliwek o smaku czosnkowym, czosnku, octu winnego, soku z cytryny, surowego jajka oraz soli i pieprzu. Dodaje się też anchois.
- W oryginalnej wersji sałaty cezar wykorzystuje się sos worcestershire, który charakteryzuje się korzennym, słodko–kwaśnym aromatem. Jest on dość egzotyczny, ponieważ robi się go m.in. z tropikalnego tamaryndowca. Samodzielne przyrządzenie takiego sosu jest dość trudne – nie tylko z uwagi na dostępność składników, ale również czas przygotowania: cały proces wytwarzania sosu trwa aż 1,5 roku.
- Sałatkę cezar można przygotować również w wersji fit – wtedy zamiast smażenia piersi z kurczaka, należy go upiec lub grillować na ruszcie. Sałatka z pieczonym kurczakiem to świetna propozycja dla osób dbających o linię.
- Sałatkę cezar najlepiej smakuje od razu po zrobieniu. Jeśli jednak chcemy podać ją na przyjęciu, wcześniej możemy przygotować mięso i sos, a składniki połączyć bezpośrednio przed podaniem. Dzięki temu sałata będzie świeża i chrupiąca.
Jedną z ważniejszych odmian jest wegetariańska sałatka cezar. Przygotowanie jej jest niezwykle proste – wystarczy pominąć wszystkie składniki odzwierzęce. Trzeba pamiętać, że w sosie worcestershire są anchois, dlatego najlepiej jest wybrać jego wegański odpowiednik. Warto też dodać tutaj kapary, które wzmocnią smak sałatki.
Coraz częściej w sałatce cezar rezygnuje się z dodawania surowego jajka. Zamiast niego można postawić na ugotowane na twardo lub po prostu z niego zrezygnować. Spotkamy też wersje z pomidorem i z ogórkiem – latem świetnie sprawdzą się ogórki małosolne. Ponadto można też eksperymentować z serami. Ważne, żeby były wyraziste w smaku. Sprawdzą się wszelkiego rodzaju sery twarde, np. grana padano lub dojrzewające.
Zmieniać możemy też pieczywo. W naszym przepisie grzanki są zrobione z chleba tostowego, jednak może to być chleb pszenny, pszenno–żytni lub bułki, np. bagietka. Możemy też pokusić się o samodzielne upieczenie bułeczek – podajemy je jeszcze lekko ciepłe.
Przepis na sałatkę cezar znany jest już od dawna niemal na całym świecie. Istnieje jednak wiele teorii na temat jej pochodzenia oraz pomysłodawcy. Jednakże jedna z teorii cieszy się największym uznaniem i to właśnie ją uznaje się za najbardziej prawdopodobną. Głosi ona, że pomysłodawcą sałatki cezar jest Caesar Cardini – włoski kucharz, który po I wojnie światowej emigrował do Meksyku i wraz z bratem otworzył tam własną restaurację. Pewnego razu – 4 lipca 1924 r. – Cezarowi zabrakło składników i nie chcąc zawieść swoich gości, postanowił wykonać potrawę z tego, co akurat miał w swojej lodówce. Sałatka szybko podbiła kubki smakowe gości i na stałe zagościła w menu restauracji.
Komentarze