Syrop klonowy to naturalny słodzik pozyskiwany z soku drzew klonowych, głównie klonu cukrowego (Acer saccharum). Ma postać gęstej, bursztynowej cieczy o charakterystycznym karmelowo-drzewnym smaku i zapachu. Bywa określany również jako syrop z klonu, ekstrakt klonowy lub cukrowy syrop klonowy. Jest szeroko wykorzystywany w kuchni północnoamerykańskiej, a jego produkcja koncentruje się w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych oraz częściowo w północnej Europie.
Dane dotyczą syropu klonowego w postaci płynnej, w odniesieniu do porcji 100 g:
Syrop klonowy ma swoje korzenie w tradycjach rdzennych ludów Ameryki Północnej, które jako pierwsze odkryły metodę pozyskiwania słodkiego soku z drzew klonowych. Pierwsze pisemne wzmianki o jego produkcji pochodzą z XVII wieku, a techniki wytwarzania zostały udoskonalone przez europejskich osadników. Największym producentem syropu klonowego na świecie pozostaje Kanada – prowincja Quebec odpowiada za około 70% światowej produkcji. Tradycyjna metoda polega na zbieraniu soku klonowego na przełomie zimy i wiosny, a następnie jego odparowywaniu w celu zagęszczenia do postaci syropu.
Syrop klonowy to kluczowy składnik kuchni północnoamerykańskiej – szczególnie kanadyjskiej i północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych – gdzie służy jako dodatek do naleśników, gofrów, owsianki, lodów oraz do pieczenia ciast i ciasteczek. Doskonale sprawdza się jako glazura do mięs (np. wieprzowiny lub indyka), składnik marynat oraz sosów typu barbecue. Wykorzystywany jest także w napojach – zarówno alkoholowych (np. koktajlach z bourbonem i syropem klonowym), jak i bezalkoholowych (np. lemoniadzie z dodatkiem syropu klonowego). Stanowi dodatek do jogurtów, musli oraz innych produktów śniadaniowych. W kuchni roślinnej jest popularną alternatywą dla miodu. Znajduje również zastosowanie w kuchni fusion, gdzie łączy się go z przyprawami azjatyckimi lub z daniami wytrawnymi przygotowywanymi metodą wolnego gotowania.
Nieotwarty syrop klonowy należy przechowywać w chłodnym, suchym miejscu, z dala od źródeł światła. Po otwarciu butelki trzeba go przechowywać w lodówce, w szczelnie zamkniętym pojemniku – najlepiej szklanym. Przechowywany w chłodzie zachowuje smak i właściwości przez kilka miesięcy. Można go również zamrozić, zwłaszcza większe ilości – w szczelnych pojemnikach; nie traci wtedy walorów smakowych ani konsystencji. Przed ponownym użyciem warto rozmrozić go w lodówce lub w kąpieli wodnej o niskiej temperaturze, aby uniknąć krystalizacji.
