Aromat migdałowy, znany również jako ekstrakt migdałowy lub olejek migdałowy spożywczy, to skoncentrowany dodatek smakowy wytwarzany na bazie naturalnych lub syntetycznych składników, odzwierciedlających smak gorzkich migdałów. Najczęściej występuje w formie przezroczystego lub lekko żółtawego płynu o intensywnym zapachu. W kuchni stosowany jest głównie jako przyprawa do wypieków i deserów – nadaje im charakterystyczną migdałową nutę bez potrzeby użycia samych orzechów. W przemyśle cukierniczym stanowi istotny składnik licznych produktów aromatyzowanych. Cechuje się wysoką wydajnością – już niewielka ilość wystarcza do uzyskania wyrazistego smaku i zapachu.
Aromat migdałowy wywodzi się z wielowiekowej tradycji stosowania wyciągów zapachowych w europejskim cukiernictwie, szczególnie we francuskiej i niemieckiej sztuce kulinarnej. Historycznie pozyskiwany był z olejku z gorzkich migdałów, zawierającego naturalnie występujący benzaldehyd – główny związek decydujący o charakterystycznym smaku i zapachu. Współcześnie, ze względu na bezpieczeństwo i powtarzalność procesu produkcji, większość aromatów migdałowych wytwarzana jest syntetycznie, z wykorzystaniem chemicznie identycznego benzaldehydu, pozyskiwanego m.in. z drewna wiśniowego lub poprzez syntezę organiczną. Pierwowzory aromatu migdałowego były znane już w kuchniach starożytnych, gdzie stanowiły składnik słodzonych maseł i past.
Aromat migdałowy wykorzystuje się przede wszystkim w cukiernictwie – do przygotowywania ciast (np. makaroników, marcepanów, serników, tortów), ciasteczek, lukrów oraz nadzień do pierników i strucli. Jest popularny w tradycyjnych przepisach kuchni niemieckiej, włoskiej oraz francuskiej. Stosuje się go także w produkcji napojów mlecznych, budyniów i niektórych lodów. Ze względu na jego intensywność, używa się go w małych ilościach – często w połączeniu z wanilią lub aromatami cytrusowymi, aby uzyskać harmonijny smak.
Aromat migdałowy należy przechowywać w szczelnie zamkniętej butelce, w chłodnym i ciemnym miejscu, chronionym przed działaniem ciepła i światła. Optymalna temperatura przechowywania wynosi od 10 do 20°C. Po otwarciu najlepiej zużyć go w ciągu 12 miesięcy, chociaż przy odpowiednich warunkach może zachować trwałość dłużej. Nie zaleca się mrożenia, ponieważ może to wpłynąć na strukturę chemiczną i intensywność zapachu. Przechowywanie w lodówce nie jest konieczne, jednak w pomieszczeniach o wysokiej temperaturze – wskazane.
