Rynek makaronów w Polsce jest wart ok. 1 mld zł. Nic w tym dziwnego, skoro makaron to produkt tani, łatwo dostępny, prosty w przygotowaniu i dający w kuchni szerokie pole do popisu. Wzorem Włochów lubimy jeść dania z makaronem. Cieniutkie kluseczki dodajemy do zup. Makaron wykorzystujemy również w sałatkach czy zapiekankach. Mnogość kształtów to kolejny atut tego produktu.

Dlaczego by jednak nie zrobić makaronu na własną rękę? Nie jest to trudne – robiło się to w polskich domach od niepamiętnych czasów, jednak wygoda i nasze zabieganie sprawiły, że zaczęliśmy sięgać po makaron ze sklepu.

Makaron domowy a kupny

Makaron ze sklepu nie różni się zbytnio od domowego, choć zawsze poddawany jest suszeniu. Ma to – co zrozumiałe – wydłużyć jego trwałość. Makaron, który robimy w domu, zazwyczaj od razu jest przerabiany na potrzeby posiłku. Świeżość to zatem jeden z głównych atutów makaronu domowego. Czasem można się natknąć na makaron zawierający zbędne składniki i o niskiej wartości odżywczej, dlatego zawsze czytajmy etykiety! Wiele osób twierdzi, że domowego makaronu nic nie przebije. Warto to sprawdzić.

Rodzaje makaronu (i ciekawe dodatki)

Potrawy mączne dostarczają przede wszystkim węglowodanów. Do przygotowania domowego makaronu najczęściej wykorzystuje się mąkę pszenną, która jest niestety oczyszczona z wartości odżywczych. Dlatego na użytek domowy warto sięgnąć np. po semolinę, czyli mąkę otrzymywaną z pszenicy durum (to tzw. pszenica makaronowa). Zawiera ona wiele korzystnych dla zdrowia składników odżywczych. W domu możemy zrobić też makaron z innych mąk, np. żytniej, orkiszowej, ryżowej itp.

Istnieje wiele rodzajów makaronu – spaghetti, farfalle (kokardki), fusilli (świderki), lasagne (cienkie płaty), pappardelle (długie grube wstążki), tagliatelle (długie cienkie wstążki), penne (rurki), ravioli (włoskie „poduszeczki” z farszem), conchiglioni (muszle), coqulliettes (kolanka), cannelloni (puste w środku rurki), makaron orzo (ziarenka), a także makaron ryżowy, z fasoli mung czy z grochu.

Zobacz też: pomysł na tagliatelle

Jeśli natomiast chodzi o dodatki, to do makaronu pasuje cała gama składników. Jego najprostsza wersja – makaron z oliwą i czosnkiem, czyli spaghetti aglio olio – z powodzeniem może być propozycją obiadową, gdy na gotowanie brakuje czasu i pomysłu. Do makaronu pasują wszelkie warzywa, mięso (zwłaszcza w formie zmielonej), ryby (szczególnie wędzone), grzyby. Za sos może posłużyć sama oliwa albo śmietanka - najlepszy będzie przepis na domowy sos do makaronu. Danie makaronowe najczęściej serwowane jest w towarzystwie różnych odmian sera i świeżych ziół. We Włoszech podadzą do tego porcję chleba, którym można zebrać resztki dania z talerza.

Makaron śmiało można zapiec albo ugotować i po wystudzeniu użyć jako składnik sałatki. Niektórzy makaron serwują również na słodko, np. z makiem, owocami, twarogiem.

Jak zrobić makaron domowy?

Możemy zrobić go wyłącznie z użyciem noża – wtedy maszynka nie będzie potrzebna. Jeśli jednak nią dysponujemy, możemy wybrać tarczę formującą nasz domowy makaron w różne kształty.

Przepis na makaron domowy

Składniki:
• 40 dag mąki
• 2 jajka
• 3–4 łyżki mleka lub wody
• szczypta soli

Wykonanie:
Mąkę przesiać na stolnicę. Zrobić w niej wgłębienie i wbić jajka. Wlać mleko albo wodę, dodać szczyptę soli, zamieszać i zagnieść ciasto. Wyrobione ciasto na makaron podzielić na części, cienko rozwałkować i odstawić do przeschnięcia. Następnie posypać mąką, zawinąć w cienki rulonik, przesunąć na brzeg stolnicy. Drobno pokroić nożem i porozrzucać na stolnicy. Makaron gotować w dużej ilości wrzącej, osolonej wody. Po ugotowaniu odcedzić, przelać wodą i odsączyć.

Powyższy przepis można również wykorzystać do przygotowania makaronu z użyciem maszynki.

Makaron domowy – przechowywanie

Makaron domowy nie jest trwały. Jeżeli nie zostanie od razu użyty, trzeba go starannie wysuszyć (bez gotowania). Uwaga – należy uzbroić się w cierpliwość, bo może to potrwać nawet 1–3 dni. Gotowy domowy makaron rozłóż na tacy albo blaszce wysypanej mąką i odłóż minimum na 24 godziny (można go zawinąć w luźne gniazdka). Im makaron lepiej się wysuszy, tym dłużej będzie go można przechowywać. Niektórzy próbują skrócić ten czas poprzez suszenie makaronu w piekarniku. Optymalna temperatura to 40–50 stopni. Zajmie to mniej więcej godzinę.

Tak przygotowany makaron należy umieścić w szczelnym pojemniku i przechowywać nawet do kilku miesięcy – np. w spiżarni albo szafce. Jeśli makaron suszył się w piekarniku, przed umieszczeniem w naczyniu powinien ostygnąć. Zrobiony w domu i wysuszony makaron (również nieugotowany) można także zamrozić.