Woda gazowana, znana również jako woda sodowa, woda z bąbelkami lub niesłodzony napój gazowany, to woda, do której dodano dwutlenek węgla pod ciśnieniem, co nadaje jej charakterystyczną musującą strukturę. Wyróżnia się wodę naturalnie gazowaną (pochodzącą z naturalnych źródeł zawierających CO₂) oraz wodę sztucznie nasyconą gazem. Używana jako składnik napojów, koktajli, a także w wypiekach i daniach kuchni molekularnej, woda gazowana znajduje liczne zastosowania kulinarne. Zawartość minerałów w wodzie gazowanej może się różnić w zależności od źródła. Produkt oparty wyłącznie na wodzie gazowanej i cukrze ma precyzyjnie określony skład chemiczny.
Woda gazowana została po raz pierwszy opracowana w XVIII wieku przez Josepha Priestleya, który stworzył metodę nasycania wody dwutlenkiem węgla. W 1772 roku przedstawił jej pierwszą naukową dokumentację. Niedługo później Johann Jacob Schweppe opracował wersję komercyjną, wprowadzając napój gazowany na rynek w Szwajcarii pod marką Schweppes. Woda gazowana zyskała popularność w Europie i Ameryce jako napój orzeźwiający oraz baza do przygotowywania lemoniad i koktajli.
Woda gazowana jest popularna w kuchni jako składnik orzeźwiających napojów, koktajli i lemoniad. W kuchni japońskiej i koreańskiej dodaje się ją do ciasta tempura, aby nadać mu większą chrupkość. W krajach Europy Środkowej stanowi bazę do rozcieńczania syropów owocowych, sporządzania napojów typu spritzer, a w kuchni włoskiej łączy się ją z espresso, tworząc napój równoważący smak kawy – przed lub po jej spożyciu. Ponadto wykorzystywana bywa w cieście naleśnikowym lub omletowym, aby nadać lekkość i puszystość wypiekom oraz daniom smażonym.
Wodę gazowaną należy przechowywać w chłodnym i zacienionym miejscu, najlepiej w temperaturze poniżej 20°C. Po otwarciu butelki należy ją szczelnie zamknąć i przechowywać w lodówce, aby zminimalizować utratę dwutlenku węgla. Woda gazowana nie nadaje się do mrożenia, ponieważ zamarzanie powoduje zmianę objętości i może prowadzić do uszkodzenia opakowania oraz utraty gazu. Wodę z saturatora warto przygotowywać w ilości odpowiadającej bieżącemu zapotrzebowaniu, gdyż szybciej traci swoje właściwości musujące niż woda butelkowana.