Czekolada mleczna, znana również jako mleczna tabliczka lub czekolada z mlekiem, to popularny składnik cukierniczy, otrzymywany poprzez połączenie miazgi kakaowej, masła kakaowego, cukru oraz mleka w proszku lub skondensowanego. Odznacza się łagodniejszym smakiem i jaśniejszym kolorem niż czekolada gorzka, co zawdzięcza obecności mleka i mniejszej zawartości kakao. Wykorzystywana jest szeroko w przemyśle słodyczy, deserów i wypieków. Jej kremowa konsystencja oraz wysoka zawartość cukru decydują o uniwersalności kulinarnej i atrakcyjności sensorycznej.
Informacje odnoszą się do produktu gotowego, tabliczki czekolady mlecznej; porcja: 100 g
Czekolada mleczna została po raz pierwszy opracowana w XIX wieku, kiedy to szwajcarski cukiernik Daniel Peter w 1875 roku połączył czekoladę z mlekiem w proszku, opracowanym przez Henriego Nestlé. Proces ten zrewolucjonizował przemysł czekoladowy, prowadząc do szerokiego rozpowszechnienia tej słodszej i łagodniejszej odmiany. Początkowo rozwijana głównie w Europie Zachodniej, z czasem stała się dominującym typem czekolady na świecie.
Czekoladę mleczną wykorzystuje się przede wszystkim w kuchni cukierniczej i deserowej. Stanowi bazę wielu słodyczy – batonów, pralinek, polew i ciast, takich jak brownie czy muffiny. Można ją rozpuścić i używać jako składnik ganache’u, musów lub fondue. Dzięki niskiemu udziałowi kakao i obecności mleka dobrze komponuje się z owocami, karmelem, orzechami i biszkoptem. Obecna jest zarówno w przepisach europejskich, jak i amerykańskich, choć rzadziej występuje w kuchniach o wytrawnym profilu smakowym, takich jak azjatycka czy bliskowschodnia.
Czekoladę mleczną należy przechowywać w chłodnym i suchym miejscu, w temperaturze od 12 do 20°C, z dala od światła i intensywnych zapachów, które łatwo absorbuje. Najlepiej trzymać ją w szczelnie zamkniętym opakowaniu, np. oryginalnym. Po otwarciu powinno się ją spożyć w ciągu kilku tygodni. Nie zaleca się przechowywania w lodówce ze względu na możliwość wykraplania się wilgoci i powstawania nalotu cukrowego lub tłuszczowego. W przypadku konieczności dłuższego przechowywania można ją zamrozić, pamiętając o szczelnym opakowaniu i powolnym rozmrażaniu w temperaturze pokojowej, aby uniknąć szoku termicznego i kondensacji.
