Sok z buraka to płyn uzyskiwany poprzez tłoczenie lub miksowanie świeżych buraków ćwikłowych (Beta vulgaris). Znany również jako sok buraczany lub wyciąg z buraka, charakteryzuje się intensywnym czerwonym kolorem oraz ziemistym, lekko słodkawym smakiem. Jest wykorzystywany zarówno jako składnik kulinarny, jak i naturalny barwnik spożywczy. W kuchni znajduje zastosowanie w daniach ziemniaczanych, zupach, dressingach oraz koktajlach warzywno-owocowych.
Gramatura: wartości podano dla 100 g surowego soku z buraka
Buraki ćwikłowe, z których pozyskuje się sok, pochodzą z rejonu basenu Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu, gdzie były uprawiane już w czasach starożytnych. Początkowo spożywano głównie liście i łodygi, a korzenie zaczęto wykorzystywać kulinarnie dopiero w okresie średniowiecza. Tradycja sporządzania soku z buraka znana jest w wielu kulturach Europy Środkowo-Wschodniej, szczególnie na obszarach Polski, Rosji i Ukrainy.
Sok z buraka stosowany jest w wielu tradycyjnych i nowoczesnych kuchniach. W kuchni polskiej używany jest do przygotowywania barszczu czerwonego, zakwasu na barszcz i chłodników. W kuchni wschodnioeuropejskiej wykorzystywany jako baza smakowa zup lub napojów fermentowanych. W kuchni roślinnej i wegańskiej znajduje zastosowanie w koktajlach, smoothie, marynatach oraz jako naturalny barwnik do makaronów, wypieków i burgerów warzywnych.
Świeży sok z buraka należy przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku w lodówce i spożyć w ciągu 48 godzin. Pasteryzowany sok z buraka można przechowywać w temperaturze pokojowej do momentu otwarcia; po otwarciu powinien być przechowywany w lodówce maksymalnie przez 5 dni. Sok z buraka można również mrozić – najlepiej w porcjach po 100–200 ml, w odpowiednich pojemnikach do zamrażania, przez maksymalnie 3 miesiące. Nie zaleca się przechowywania w opakowaniach metalowych ani w pojemnikach z dostępem powietrza.
