Pita, znana również jako chlebek pita, chleb arabski lub chleb libański, to rodzaj płaskiego pieczywa drożdżowego pochodzącego z kuchni Bliskiego Wschodu oraz wschodnich rejonów Morza Śródziemnego. Charakteryzuje się miękką, elastyczną strukturą oraz kieszenią powstającą podczas pieczenia, co sprawia, że doskonale nadaje się do nadziewania. Zazwyczaj wytwarzana jest z mąki pszennej, wody, drożdży, soli oraz niewielkiej ilości oliwy. Pita może przyjmować różne rozmiary i grubości. Obecnie jest popularna w kuchniach na całym świecie jako baza do wrapów, kebabów albo jako element przekąsek z dipami.
Pita pochodzi z obszarów Bliskiego Wschodu i była wypiekana już w starożytności na terenach dzisiejszego Iraku, Syrii oraz Palestyny. Jej charakterystyczna forma z kieszenią pojawiła się w wyniku pieczenia w wysokiej temperaturze, które powoduje oddzielenie się warstw ciasta. Chleb pita stanowił integralny element kuchni w starożytnym Egipcie, a także w Grecji i regionach Lewantu, skąd rozprzestrzenił się na inne części świata, między innymi do kuchni śródziemnomorskiej i bałkańskiej.
Pita to wszechstronny składnik kuchni Bliskiego Wschodu, śródziemnomorskiej, greckiej i bałkańskiej. Wykorzystywana jest do przygotowywania gyrosu, kebaba, kanapek z falafelem, jako dodatek do mezze lub jako podstawa do mini pizzy. Można ją nadziewać mięsem, warzywami i sosami albo podawać jako bazę do dipów, takich jak hummus czy baba ghanoush. Po pokrojeniu i upieczeniu może służyć jako chrupiąca przekąska lub grzanka do zupy.
Świeżą pitę najlepiej przechowywać w szczelnym woreczku albo opakowaniu w temperaturze pokojowej przez 2–3 dni. W lodówce może utracić elastyczność, dlatego nie zaleca się jej tam przechowywać. Aby przedłużyć trwałość, pitę można zamrozić – najlepiej przekładając warstwami papieru pergaminowego, co ułatwia ich oddzielanie przy rozmrażaniu. Przed podaniem po rozmrożeniu warto ją krótko podgrzać na patelni lub w piekarniku, co przywraca jej miękkość.
