Pasztet do smarowania

Opis ogólny

Pasztet do smarowania, zwany także pasztetem kanapkowym lub pastą mięsno-warzywną, to produkt o kremowej konsystencji, przeznaczony najczęściej do bezpośredniego spożycia na pieczywie. Skład pasztetu może się różnić w zależności od receptury, jednak typowo zawiera mięso (np. wieprzowe, drobiowe lub wątróbkę), tłuszcz, przyprawy oraz dodatki warzywne. Występuje zarówno w wersji konserwowej, jak i świeżej. Pełni funkcję wygodnego dodatku śniadaniowego, a także bywa składnikiem farszów lub przystawek.

Pasztet do smarowania – składniki odżywcze

Pasztet do smarowania – historia i pochodzenie

Pasztet do smarowania wywodzi się z tradycji kuchni europejskiej, zwłaszcza niemieckiej i francuskiej, gdzie już w średniowieczu znane były różne formy mięsnych past. Rozpowszechnienie pasztetu jako produktu kanapkowego nastąpiło w XIX i XX wieku wraz z rozwojem przetwórstwa spożywczego. W Europie Wschodniej, w tym w Polsce, popularne stały się wersje z wątróbką i podrobami, produkowane zarówno przemysłowo, jak i w gospodarstwach domowych.

Pasztet do smarowania – odmiany

• Pasztet z wątróbki (drobiowej, wieprzowej, wołowej)
• Pasztet mięsny (np. wieprzowy, drobiowy, cielęcy)
• Pasztet wegetariański (np. z ciecierzycy, soczewicy, warzyw korzeniowych)
• Pasztet rybny (np. z makreli, łososia)
• Pasztet pieczony (w brytfannie, podawany na zimno w plastrach)

Rodzaje pasztetu do smarowania

• świeży (dostępny w ladach chłodniczych, wymagający przechowywania w lodówce)
• konserwowy (z długim terminem przydatności do spożycia, pakowany hermetycznie lub w puszkach)
• słoikowy (zamknięty w słoikach, często domowej roboty lub rzemieślniczy)
• smarowidło warzywno-mięsne (wariant o luźniejszej konsystencji, przeznaczony do rozsmarowywania)
• mrożony (rzadziej spotykany, wymaga rozmrożenia przed spożyciem)

Pasztet do smarowania – zamienniki

• Hummus – roślinna pasta z ciecierzycy; dobra alternatywa dla osób unikających mięsa, pasuje do podobnych potraw, różni się smakiem, ale proporcje w przepisach nie wymagają modyfikacji.
• Pasta z wędzonej ryby – może zastąpić pasztet rybny lub mięsny w przystawkach, jednak ma bardziej intensywny smak i zapach.
• Pasta z soczewicy – alternatywa wegetariańska, szczególnie do kanapek lub nadzień; proporcje w przepisie bez zmian.
• Guacamole – odpowiednie w przepisach wymagających smarowidła o miękkiej konsystencji, jednak jego profil smakowy i aromat są całkowicie odmienne.
• Smalec roślinny – alternatywa dla pasztetu ze względu na rozsmarowywalną konsystencję, szczególnie w kuchni wegańskiej.

Co zrobić z pasztetu do smarowania?

Pasztet do smarowania jest szeroko wykorzystywany w kuchni europejskiej, zwłaszcza środkowoeuropejskiej i niemieckiej. Najczęściej podaje się go na zimno na pieczywie, jako element codziennych kanapek lub przekąsek. Stosowany bywa także jako składnik farszu do wytrawnych naleśników, pierogów lub pasztecików. W wersji dekoracyjnej może być serwowany na krakersach, grzankach, w formie tartinek i przystawek typu finger food. Kuchnie regionalne – m.in. polska, węgierska, czeska – wykorzystują pasztet do smarowania w daniach domowych i świątecznych.

Jak przechowywać pasztet do smarowania?

Pasztet do smarowania należy przechowywać w warunkach chłodniczych, najlepiej w temperaturze od 0°C do 5°C. Produkt świeży (niepasteryzowany) należy spożyć w ciągu kilku dni od otwarcia opakowania. W formie konserwowej lub słoikowej może być przechowywany w temperaturze pokojowej do momentu otwarcia. Po otwarciu należy trzymać go w lodówce i spożyć w terminie wskazanym przez producenta, zwykle w ciągu 2–3 dni. Pasztet można również zamrozić, choć jego konsystencja może ulec zmianie – należy go szczelnie zapakować i spożyć w ciągu 1–2 miesięcy od zamrożenia.