Ślimaki w ogrodzie to coś, z czym spotykamy się na co dzień — zarówno te z muszlami, jak i ślimaki bezmuszlowe, zwane pomrowami. Wielu z nas zastanawia się, czy można je wykorzystać w kuchni, bo przecież w wielu krajach, zwłaszcza we Francji, ślimaki są uważane za prawdziwy przysmak. Zanim jednak zdecydujesz się na zebranie ślimaków z własnego ogródka, warto dowiedzieć się, które gatunki są jadalne, jakie zagrożenia mogą wiązać się z ich spożyciem oraz jak je odpowiednio przygotować, by były bezpieczne do jedzenia.
Tradycja jedzenia ślimaków w różnych kulturach
Ślimaki były spożywane już w starożytności i stały się częścią kuchni europejskiej, zwłaszcza we Francji, gdzie uchodzą za przysmak. W średniowieczu były popularnym daniem postnym, co przyczyniło się do ich szerokiego wykorzystania w kuchni. Jak jedzenie ślimaków stało się przysmakiem? Współczesne spożycie ślimaków jest mocno zakorzenione w tradycji kulinarnych krajów śródziemnomorskich. We Francji przyrządzanie escargots stało się prawdziwą sztuką, a w Hiszpanii ślimaki są często serwowane jako tapas.
Aby przygotować takie dania we własnej kuchni, najpierw trzeba jednak dokładnie zorientować się, które ślimaki są jadalne. Zobacz więc poniżej, jakie gatunki można bezpiecznie zaprosić do kuchni.
Czy ślimaki z ogrodu są jadalne?
W ogrodach często można spotkać różne gatunki ślimaków, z których niektóre są jadalne i mogą być przetwarzane na smaczne potrawy. Najbardziej znanymi gatunkami są ślimak winniczek (Helix pomatia), czyli popularny składnik kuchni francuskiej oraz ślimak ogrodowy (Cornu aspersum) – używany w kuchni hiszpańskiej i portugalskiej.
Rozpoznawanie jadalnych ślimaków jest kluczowe, aby uniknąć pomyłek, które mogą prowadzić do spożycia gatunków niejadalnych lub potencjalnie niebezpiecznych. Cechy charakterystyczne jadalnych ślimaków to:
- Winniczek: duża, kulista muszla z wyraźnymi ciemnymi pasami.
- Ślimak ogrodowy: mniejsza, bardziej stożkowa muszla.
Ale czy warto włączyć ślimaki do diety? Okazuje się, że one też mają w sobie całkiem sporo cennych składników odżywczych. Zobaczcie, co w sobie kryją.
Wartości odżywcze ślimaków
Ślimaki są niskokaloryczne i bogate w białko, co czyni je wartościowym składnikiem diety. Białko zawarte w ślimakach jest wysokiej jakości i zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy. Jest to szczególnie ważne dla osób poszukujących niskotłuszczowych źródeł białka. Spożywanie ślimaków może być interesującą alternatywą dla tradycyjnych źródeł białka, takich jak mięso czy ryby. Oprócz tego ślimaki zawierają witaminę E oraz te z grupy B, a także minerały, takie jak magnez, żelazo, wapń.
Jak przygotować ślimaki z ogrodu do jedzenia?
- Zbieranie i oczyszczanie ślimaków - Ślimaki najlepiej zbierać po deszczu, kiedy są najbardziej aktywne. Zbieraj je z miejsc wolnych od chemikaliów, takich jak pestycydy czy nawozy.
- Po zebraniu poddaj je oczyszczaniu przez kilka dni – karm ślimaki mąką lub otrębami, aby oczyściły swoje przewody pokarmowe.
- Następnie dokładnie wypłucz je w zimnej wodzie przed dalszym przygotowaniem.
Po odpowiednim przygotowaniu, ślimaki mogą być wykorzystane w różnych przepisach, a najprostszym i najpopularniejszym z nich jest escargots à la Bourguignonne, czyli ślimaki w maśle czosnkowym i pietruszkowym. Aby zrobić takie danie wystarczy gotować ślimaki przez 10-15 minut, a potem wyciągnąć je z muszli i zapiekać w piekarniku z masłem ziołowym.
Czy ślimaki bezmuszlowe (pomrowy) są jadalne?
Co to są pomrowy? To rodzaj ślimaków bezmuszlowych, które są powszechnie spotykane w ogrodach. Są łatwo rozpoznawalne dzięki swojemu wydłużonemu ciału, które nie posiada muszli. Przykładami są: pomrowik plamisty (Limax maximus) oraz pomrowik wielki (Arion rufus). Niestety ten gatunek ślimaków nie nadaje się do jedzenia, a wręcz może być trujący, zarówno dla ludzi, jak i zwierząt. Zagrożenia związane z jedzeniem takich ślimaków z ogrodu to pasożyty i choroby przenoszone przez ślimaki, takie jak:
- Angiostrongylus cantonensis – nicienie mogące wywoływać angiostrongylozę, poważną chorobę układu nerwowego.
- Fasciola hepatica – pasożyt, który atakuje wątrobę i drogi żółciowe.
Lepiej więc nie mieć z nimi nic wspólnego, a jeśli pojawią się w ogrodzie, jak najszybciej je wytępić. Poniżej znajdziesz na to sprytny sposób.
