Lód, znany również jako zamrożona woda lub kostki lodu, to forma wody w stanie ciekłym, przekształcona w stan stały poprzez obniżenie temperatury poniżej punktu zamarzania (0°C). W gastronomii wykorzystywany jest głównie jako środek chłodzący w napojach oraz element kontroli temperatury podczas przygotowywania niektórych dań. Może przybierać różne formy, w zależności od zastosowania – od tradycyjnych kostek, przez lód kruszony, aż po formy cylindryczne czy płatki.
Lód wykorzystywany w celach kulinarnych ma wielowiekową historię. Najstarsze wzmianki o jego pozyskiwaniu sięgają starożytnych Chin, Persji i Grecji, gdzie lód pobierano naturalnie z terenów górskich i przechowywano w specjalnie izolowanych jamach. Upowszechnienie produkcji lodu rozpoczęło się w XIX wieku wraz z wynalezieniem metod sztucznego chłodzenia. W XX wieku pojawiły się domowe zamrażarki oraz automaty do produkcji lodu, dzięki czemu stał się on powszechnie dostępny.
Lód jest szeroko stosowany w kuchni międzynarodowej, przede wszystkim jako środek chłodzący napoje – w kuchni amerykańskiej w lemoniadach i koktajlach, azjatyckiej – jako składnik zimnych herbat oraz deserów, takich jak halo-halo i bingsu, natomiast we włoskiej – w deserze granita. Używany jest również w technikach kulinarnych wymagających szybkiego schłodzenia potrawy (np. blanszowanie i chłodzenie warzyw), a także do ekspozycji żywności (np. pod owocami morza lub sushi). W kuchni molekularnej stanowi element procesów z wykorzystaniem ciekłego azotu lub dekoracyjnych form podania.
Lód należy przechowywać w zamrażarce w temperaturze –18°C lub niższej. Powinien być umieszczony w szczelnych woreczkach lub pojemnikach, aby nie przejmował zapachów z zamrażarki i nie ulegał sublimacji (czyli parowaniu bezpośrednio ze stanu stałego). Najlepiej wykorzystać go w ciągu kilku dni od przygotowania, choć technicznie może być przechowywany dłużej. Nie należy ponownie zamrażać lodu, który wcześniej uległ stopieniu, ze względu na ryzyko zanieczyszczeń.
