Artur Rogalski
4.49 (152)
Panzanella, czyli włoska sałatka z chlebem i pomidorami, to kompozycja idealna na lato. Tradycyjnie przygotowywana jest z czerstwego pieczywa, więc jest doskonałym przepisem w duchu zero waste. Chrupiące kromki pysznie nasiąkają smakiem soczystych pomidorów i oliwy, tworząc prosty i wyrafinowany zestaw. Idealnym dopełnieniem jest świeża bazylia i słony parmezan, które wzbogacają bukiet smakowy. Kiedy podajemy panzanellę, wystarczy jedynie lampka lekkiego białego wina, aby zwykły upalny wieczór zamienić w uroczystą kolację.
pomidor 350 g
czerwona cebula 30 g
kromka chleba 2 szt.
parmezan 30 g
bazylia 3 gałązki
oliwa z oliwek 45 ml
sól 2 g
pieprz 2 g
Pomidory: myjemy, wycinamy z nich gniazda nasienne, a następnie kroimy w dużą kostkę.
Cebulę: obieramy z łupin i kroimy w cienkie pióra.
Chleb: kroimy w kostkę o grubości ok 2 cm i tostujemy na suchej patelni.
Parmezan: ścieramy na tarce o grubych oczkach.
Składanie sałatki: na talerzach układamy wszystkie składniki naprzemiennie. Dodajemy liście bazylii, polewamy oliwą z oliwek i posypujemy startym parmezanem.
Sałatka panzanella jest gotowa: podajemy ją od razu, kiedy grzanki są jeszcze chrupiące. Doprawiamy do smaku solą i świeżo mielonym pieprzem.
Porady
- Grzanki możemy przygotować także na grillu lub w tosterze. Wtedy odwracamy kolejność – najpierw podgrzewamy kromki w całości, a następnie kroimy na kawałki.
- W kompozycji doskonale sprawdzi się czerstwe pieczywo, które wystarczy lekko skropić wodą i podgrzać na patelni. Tradycyjnie panzanella przygotowywana jest właśnie w taki sposób.
- Toskańska salatka najlepiej wychodzi z dojrzałymi i słodkimi pomidorami, takimi jak bawole serca. Możemy sięgnąć także po pomidory malinowe, śliwkowe, cherry lub koktajlowe.
- Czerwoną cebulę możemy zastąpić białą, która jest ostrzejsza i bardziej wyrazista.
- Możemy dodać także drobno posiekany czosnek, odrobinę octu winnego lub balsamicznego.
Pomysł na włoską sałatkę prawdopodobnie zrodził się we Florencji. Pierwsze zapiski odnośnie sałatki z czerstwego chleba pochodzą z XVI wieku. Miasto było wtedy skłócone z Pizą i mieszkańcy tego regionu zablokowali transport soli do stolicy Toskanii. Robiono więc pieczywo bez soli, a taki chleb o wiele szybciej czerstwieje. Trzeba więc było jakoś spożytkować nadmiar suchych kromek i w ten sposób powstała panzanella.
Dawniej przygotowywano ją bez pomidorów – z suchego chleba, cebuli i octu. Czasem dokładano świeże warzywa, które akurat dojrzewały w ogródku. Dopiero później pojawiły się w kompozycji składniki, z którymi obecnie kojarzymy słoneczną Toskanię, takie jak pomidory, bazylia i parmezan.
Chociaż złota zasada kulinarna brzmi „mniej znaczy więcej”, czasem dla urozmaicenia i przełamania rutyny warto dodać coś ekstra. W przypadku toskańskiej sałatki z chleba i pomidorów do wyboru mamy:
To składniki, które lekko podkręcają smak sałatki i nie zaburzają dobrze zbalansowanej kompozycji. Chętni mogą poeksperymentować z innymi ulubionymi dodatkami.
Już wiemy, że tradycyjny przepis na panzanellę bazuje na czerstwym pieczywie. W Toskanii najbardziej popularny jest chleb pane sciocco, który jest wyrabiany z mąki pszennej, wody i drożdży. Oczywiście nie zawiera soli, o czym świadczy jego nazwa – sciocco, czyli mdły.
W domowej sałatce możemy użyć innego jasnego pieczywa, np. bagietki lub ciabatty. Równie smaczna, a do tego pełna wartościowych składników odżywczych jest panzanella z żytnim pieczywem z ziarnami.
