StockFood
4.48 (198)
Vitello tonnato to cielęcina w sosie tuńczykowym na zimno. Serwuje się ją jako danie główne, przystawkę lub w ramach tzw. zimnej płyty na przyjęciu. Schab cielęcy gotuje się w bulionie z przyprawami i białym winem, a następnie studzi i podaje w sosie z tuńczyka z dodatkiem kaparów i anchois. Pochodzące z włoskiego regionu Piemont vitello tonnato cieszy się uznaniem smakoszy i krytyków kulinarnych. Sprawdźcie, jak zrobić je krok po kroku.
cielęcina 400 g
marchewka 80 g
seler naciowy 80 g
cebula 100 g
natka pietruszki 2 gałązki
liść laurowy 1 szt.
ziele angielskie 2 szt.
goździki 2 szt.
białe wino 150 ml
jajka 2 szt.
tuńczyk w sosie własnym 150 g
anchois 3 szt.
kapary 40 g
majonez 15 g
sól 6 g
pieprz 3 g
Przygotowanie składników: jajka gotujemy na twardo. Po wystudzeniu wyjmujemy z nich żółtka. Marchewkę, seler i cebulę obieramy i kroimy w plasterki. Natkę pietruszki obrywamy z łodyg i siekamy.
Wywar: do dużego garnka wkładamy pokrojone warzywa, liść laurowy, ziele angielskie, goździki i gałązki natki. Przykrywamy wszystkie składniki wodą, doprawiamy solą i pieprzem. Dolewamy wino. Doprowadzamy całość do wrzenia.
Schab cielęcy: myjemy i osuszamy, po czym wkładamy do gorącej wody z winem i przyprawami. Mięso powinno być całkowicie zanurzone w wywarze. Dusimy je przez około 50 minut, a następnie wyjmujemy i studzimy.
Sos tuńczykowy: w kielichu blendera umieszczamy anchois, połowę kaparów (resztę zostawiamy do dekoracji), majonez, żółtka jaj i tuńczyka odsączonego z zalewy. Miksujemy. Dodajemy tyle wywaru z gotowania mięsa, żeby powstał jednolity, gęsty sos.
Vitello tonnato: kroimy cielęcinę na cienkie plastry za pomocą ostrego noża. Układamy je na płaskim talerzu. Polewamy sosem. Dekorujemy posiekaną natką pietruszki i kaparami.
Porady
- Jeśli szukacie inspiracji na eleganckie przyjęcie, koniecznie wypróbujcie vitello tonnato. Przepis najlepiej wykorzystać latem. Tradycyjnie cielęcina w sosie tuńczykowym podawana jest jako danie główne, ale może też spełnić rolę antipasto, czyli przystawki na wykwintnej kolacji. Co ciekawe, jest popularna również w Argentynie, Urugwaju i Paragwaju, gdzie serwowana jest w Boże Narodzenie.
- Białka jaj, które nie są nam potrzebne do sosu, możemy odłożyć na później i wykorzystać do zrobienia zdrowej sałatki z awokado lub groszkiem.
- Cielęcinę w sosie tuńczykowym najlepiej przygotować co najmniej 24 godziny przed planowanym spożyciem. Dzięki temu mięso przejdzie aromatem dodatków. Należy zawinąć je w folię aluminiową i przechowywać w lodówce. Zachowa świeżość przez około 3 dni.
- Do przygotowania zimnej przystawki wybierzmy składniki dobrej jakości. Tradycyjnie wykorzystuje się mięso cielęce z tylnej nogi (tzw. eye round), a także świeżego, białego tuńczyka. Obecnie jednak, zwłaszcza w warunkach domowych, można używać ryby z puszki w sosie własnym lub w oleju. Proponujemy przyrządzenie vitello tonnato ze schabu, ale sprawdzi się także polędwica lub udziec.
- Ponieważ potrawa ta pochodzi z Piemontu, do gotowania cielęciny warto wykorzystać białe wytrawne wino z tego regionu Włoch (ze szczepu arneis), ale sprawdzi się też vermentino lub pinot grigio.
- Danie można ozdobić także cząstkami cytryny, cienkimi płatkami parmezanu (wykrojonymi za pomocą mandoliny lub obieraczki do warzyw), ugotowanymi jajkami przepiórczymi i świeżymi listkami rukoli.
Cielęcina w sosie z tuńczyka to wykwintny element zimnego bufetu. Może wystąpić w towarzystwie innych przystawek (antipasti), które mają za zadanie zaostrzyć apetyt przed głównym daniem, takich jak bruschetta z pomidorami, sałatka caprese lub carpaccio. Kiedy vitello tonnato jest gwiazdą stołu nakrytego do uroczystej kolacji, możemy serwować je z takimi dodatkami jak:
Ciekawym pomysłem na wprowadzenie vitello tonnato do powszedniego jadłospisu jest przyrządzenie szybkiej kanapki. Wystarczy posmarować kromki chleba lub połówki bułki sosem z tuńczyka (salsa tonnata), a między nimi ułożyć plastry ugotowanej cielęciny i (opcjonalnie) jajka na twardo. Taką kanapkę można zabrać ze sobą do pracy na drugie śniadanie lub lunch.
Smakosze włoskiej kuchni, którzy nie spożywają cielęciny, mogą zamienić ją na mięso z indyka. To popularny, chudy, łatwo dostępny i pełen białka zamiennik, na bazie którego można zrobić „oszukane” vitello tonnato. Pierś z indyka przyrządzimy podobnie jak schab cielęcy – w aromatycznym bulionie warzywnym z białym winem, ale należy skrócić czas gotowania do około 20 minut, inaczej delikatne białe mięso może stać się twarde i suche. Można je też przyrządzić na parze. Chociaż połączenie tuńczyka z indykiem może wydawać się dziwne, rybny sos z dodatkiem kwaskowych kaparów i słonego anchois idealnie komponuje się z łagodnym smakiem chudego drobiu. Można go także podawać z pieczenią wołową. Jeśli nie chcemy serwować mięsa, salsa tonnata sprawdzi się jako szybki dodatek do pieczywa, makaronu, ziemniaków i jajek na twardo lub w koszulce oraz grillowanych warzyw.
Piemonckie vitello tonnato to wyjątkowe włoskie danie podawane na zimno. Cielęcinę przyrządza się w aromatycznym bulionie z warzywami korzeniowymi, przyprawami i białym winem, ale bardzo ważne jest, żeby dobrze ją wystudzić przed podaniem, inaczej trudno będzie ją pokroić w cieniutkie plasterki. To bardzo ważny element prezentacji dania. Jeśli nie przemawia do nas ta przystawka na zimno, z cielęciny możemy przyrządzić także takie klasyczne potrawy jak:
