Artur Rogalski
4.5 (183)
Wodzianka to najprostsza zupa na świecie. Tradycyjnie przygotowywana jest z czerstwego chleba i smalcu, które zalewamy gorącą wodą. Pozornie banalna kompozycja potrafi zachwycać smakiem, gdy zadbamy o jakościowe składniki. Warto dodać domowy smalec ze skwarkami, aromatyczny czosnek, odrobinę kminku lub świeżo posiekanej pietruszki. Z proporcji podanych w przepisie przygotujemy 2 porcje pożywnej wodzianki.
czerstwy chleb 120 g
woda 500 ml
smalec 60 g
czosnek 1 ząbek
sól 5
pieprz 2 g
kminek 2 g
Czerstwy chleb: rwiemy na mniejsze kawałki lub kroimy w kostkę. Rozkładamy na dwa talerze i zalewamy wrzątkiem.
Dodatki: do zalanego chleba dodajemy smalec ze skwarkami (po ok. 30 g na talerz) i przeciśnięty przez praskę czosnek. Doprawiamy solą i pieprzem.
Podawanie: wodzianka jest gotowa, gdy tylko pieczywo nasiąknie wodą. Możemy posypać ją kminkiem lub natką pietruszki.
Porady
- Do wodzianki najlepiej sprawdza się czerstwe pieczywo na zakwasie. Możemy użyć chleba żytniego, mieszanego lub z pełnego ziarna.
- Warto samodzielnie przygotować smalec, np. zgodnie z przepisem na smalec z cebulą i jabłkiem, z tym że do wodzianki pomijamy jabłko, a dodajemy 2 razy więcej cebuli.
- Chleb zalewamy wodą od razu po zagotowaniu. Dodajemy ją stopniowo do momentu, aż pieczywo przestanie nasiąkać. Ilość wody będzie różna w zależności od rodzaju chleba – pszenne wchłonie więcej wody niż razowe.
- Do dekoracji sprawdzi się kminek, natka pietruszki lub świeżo posiekany koperek.
Wodzianka to tradycyjna potrawa kuchni śląskiej. W regionie występuje pod wieloma nazwami – jako wodzionka, sznelka, snelka, kura górnicza lub brotzupa (od niemieckiej Brotsuppe, czyli zupy z chleba).
Zupę przygotowywano bezpośrednio na talerzach z czerstwego pieczywa i tłuszczu. Dawniej dodawano łój wołowy lub sadło. Obecnie sięga się po masło, smalec lub słoninę. Niektóre gospodynie dodają kwaśną śmietanę. Rozdrobnione składniki zalewane są gorącą wodą.
Wodzianka została wpisana na listę produktów regionalnych województwa śląskiego i opolskiego w 2007 r.
Prosta zupa z najtańszych dostępnych składników jest znana w różnych rejonach Polski. Kapłonka z Gałkowa to produkt regionalny z okolic Koluszek, który w smaku do złudzenia przypomina śląską wodziankę.
Zupa gotowana jest z czerstwego chleba żytniego z dodatkiem słoniny, włoszczyzny, liści laurowych i kminku. Żytni chleb z dobrze wypieczoną skórką dodaje potrawie charakterystycznej kwasowości.
Podobnie jak wodzianka ze Śląska, kapłonka bywa zabielana śmietaną.
W tradycyjnej kuchni śląskiej do wodzianki często podawane są smażone ziemniaki, tzw. bratkartofle. Ugotowane, a następnie pokrojone w cząstki lub na plasterki, smażymy na rumiany kolor z dodatkiem cebuli i smalcu.
Aby wzbogacić smak zupy i zwiększyć jej wartość energetyczną, możemy dodać wędzony boczek do środka lub położyć obok kilka chrupiących plasterków bekonu. Chipsy z boczku przygotowujemy na patelni z nieprzywierającym dnem. W wersji na ostro możemy oprószyć je ostrą papryką lub wędzoną papryką.
